Σάββατο 13 & Κυριακή 14 Ιανουαρίου στις 21:00

“Το Τηλεφώνημα”

του Θανάση Τριαρίδη

Σύντομη περιγραφή του έργου
Ένας, ενδεχομένως απελπισμένος, ηθοποιός τηλεφωνεί σε τυχαίους ανθρώπους, που, λόγω συνωνυμίας, έχουν ονόματα Αμερικανών Προέδρων. Τους προτείνει να προφέρουν την φράση «Τσάκαπίκο, μπίρμπιλίκο» και να κερδίσουν αυτόματα 100 ευρώ. Αλλά σε περίπτωση, που πουν αυτήν τη φράση, ο ηθοποιός θα πυροβολήσει στο κεφάλι έναν σκύλο.
Γρήγορα αποκαλύπτεται πως παρακολουθούμε ένα νέο είδος θεάτρου, το Delimmatic Theater (Θέατρο του Διλήμματος – σε συντομογραφία: Delthi). Ο ηθοποιός πρέπει να πυροβολήσει επί σκηνής ένα ζώο με τη συναίνεση κάποιου θεατή/ακροατή, εάν δεν τα καταφέρει, θα αυτοπυροβοληθεί. Το Delthi είναι ιδιαίτερα διαδεδομένο σε όλες τις εξελιγμένες θεατρικά χώρες του κόσμου.

Ο Τριαρίδης, μέσα από μια πολύ δυνατή κωμωδία, μας δίνει για άλλη μια φορά την ευκαιρία να βιώσουμε μια παράσταση, στην οποία η παρουσία των θεατών μπορεί να μεταμορφώσει τον μονόλογο σε διάλογο. Οι θεατές είναι αναπόσπαστο, ζωντανό κομμάτι, σε ό,τι πρόκειται να συμβεί, μέχρι οι Πρόεδροι της Αμερικής – ακόμα κι όταν αποδεικνύεται ότι πρόκειται για συνωνυμία – να δώσουν μια απάντηση στο δίλημμα που θέτει ο ηθοποιός. Μια απάντηση που είναι όμως ζήτημα ζωής ή θανάτου. Όπως είναι συνήθως οι αποφάσεις των όποιων Προέδρων, πόσο μάλλον αυτών της Αμερικής.
Η σκηνή, μετά το πρώτο τηλεφώνημα, αρχίζει να παίρνει το σχήμα μιας αρένας, με την υπόσχεση ότι πάντα στο τέλος κάποιος θα χάσει τη ζωή του.
Το ζώο ή ο άνθρωπος. “Πολύ ζωντανό και καθόλου βαρετό…..”

Το Τηλεφώνημα ανήκει σε ένα νέο είδος θεάτρου, που αναπνέει, κινείται και ζει όσο διαρκεί μια παράσταση, κάθε βράδυ. Με ένα δίλημμα τόσο δυνατό, όσο και η θέση, που θα πάρουμε σιωπηλά ή όχι απέναντι σ’ αυτό. Με ένα δίλλημα τόσο ζωντανό, όσο και οι πράξεις των ανθρώπων, με ή χωρίς εξουσία. Οι πράξεις που μέσα από αυτές γράφτηκε η ανθρώπινη ιστορία. Βουτηγμένη, απαρχής, άπειρες φορές στο αίμα. Ένα σπουδαίο έργο για την ευθύνη που έχουμε οι άνθρωποι μέσα από τις αποφάσεις που παίρνουμε ή εξ’ αιτίας της καταστροφικής μας απάθειας.
Ένα έργο που στο τέλος οδηγεί το βλέμμα μας να στραφεί στο άπειρο του ουρανού, στην αυγή ενός «αύριο», εκεί που ίσως μπορούμε να νικήσουμε ώστε να επικρατήσει ο άνθρωπος και όχι το ζώο μέσα μας.
Εκεί που “ένα μικρό βήμα για εμάς” μπορεί να είναι “ένα μεγάλο βήμα για την ανθρωπότητα”.

Σκηνοθετικό σημείωμα
Υπάρχουν έργα που σε συστήνουν απ’ την αρχή στον εαυτό σου. Γιατί μηδενίζουν την ταχύτητα στο κοντέρ και τότε στρέφεις το βλέμμα και αρχίζεις να κοιτάς πάλι έξω απ’ το παράθυρο. Και έτσι σε πηγαίνει ο δρόμος. Κυλάει μόνος του. Και χωρίς να το καταλάβεις το βλέμμα σου φεύγει. Και κοιτάς νύχτα πάλι τ’ αστέρια. Και εκεί γυμνός και σιωπηλός επιστρέφεις στη σκηνή. Από την αρχή.
Αυτό το ταξίδι είχε πολύ ξενύχτι, ωμές αλήθειες, πάρα πολύ γέλιο και την τύχη να νιώθεις ότι όλα μπορείς να τα βρεις από την αρχή. Από το μηδέν ως το άπειρο.
Ίσως γιατί υπήρξα ο πρώτος θεατής που μου απευθύνθηκαν τα ζωντανά διλήμματα του έργου.
Ίσως γιατί πιστεύω ότι η ιστορία είναι μια ντροπιαστική καταγραφή της ανθρωπότητας, σε ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της.
Ίσως γιατί θα ήθελα εγώ η ίδια να κάνω αυτό Το Τηλεφώνημα όχι μόνο στους προέδρους της Αμερικής αλλά και σε όλους εκείνους που οι αποφάσεις τους καθορίζουν τις ζωές όλων των έμβιων όντων.
Ίσως γιατί στο άκουσμα της φράσης “Οι άνθρωποι υπάρχουν ως άνθρωποι επειδή στάθηκαν στα δυο τους πόδια, τα δυο πόδια που βρέθηκαν στον αέρα τα έκαναν χέρια και έφτιαξαν όπλα κι άρχισαν να σκοτώνουν… Έτσι δημιουργήθηκε ο ανθρώπινος πολιτισμός..” σε κάθε πρόβα έπιανα τον εαυτό μου να έχει ένα πικρό χαμόγελο παραδοχής.
Ίσως γιατί πιστεύω ότι η αλήθεια ζει και αντέχει μόνο όταν το χιούμορ κραυγάζει μέσα από τις λέξεις – τα μόνα όπλα στο στόμα των ποιητών.
Ίσως γιατί ακόμα πιστεύω ότι ο ουρανός τη νύχτα έχει απαντήσεις.
Ίσως γιατί θέλω να πιστεύω ότι ακόμα μπορούμε να νικήσουμε ώστε να επικρατήσει ο άνθρωπος κι όχι το ζώο μέσα μας.
Εκεί που “ένα μικρό βήμα για εμάς” μπορεί να είναι “ένα μεγάλο βήμα για την ανθρωπότητα”.

-Δήμητρα Λαρεντζάκη-

Για ανηλίκους κάτω των 15 ετών απαιτείται η γονική συναίνεση

Ερμηνεύει ο Παλαιολόγος Χαλίδας

Συγγραφέας

Θανάσης Τριαρίδης

Σκηνοθεσία – δραματουργική επεξεργασία

Δήμητρα Λαρεντζάκη

Σκηνικός χώρος – μουσική επιμέλεια

Δήμητρα Λαρεντζάκη

Φωτισμοί

Δήμητρα Λαρεντζάκη, Βαγγέλης Χαλκιαδάκης

Παραγωγή

AntArts ΑΜΚΕ

Επιμέλεια κοστουμιού

Πηνελόπη Χατζή

Φωτογραφίες

Βασίλης Ζαβέρδας – Βίκυ Παπαγγελή Duone Photography

Γραφιστική επιμέλεια

Αριστέα Γεωργιοπούλου

Οργάνωση παραγωγής

Βαγγέλης Χαλκιαδάκης

Jan
13
Sat21:00
Σκηνή 125
Jan
14
Sun21:00
Σκηνή 125